Δεν θεραπευόμαστε πρώτα και αγαπάμε μετά. Θεραπευόμαστε μέσα από την αγάπη.
- Σόνια Α. Κωτίδου
- 14 Νοε
- διαβάστηκε 1 λεπτά
Έγινε ενημέρωση: 17 Νοε

Η αληθινή αυτογνωσία και η διεργασία των ψυχικών τραυμάτων μας δεν συμβαίνει στην απομόνωση.
Οι άνθρωποι είμαστε βαθιά σχεσιακά πλάσματα και χρειαζόμαστε σύνδεση, παρουσία και συναισθηματική ασφάλεια.
Οι πληγές μας δημιουργήθηκαν μέσα σε σχέσεις με τους γονείς μας, τους φίλους, τους συντρόφους μας κτλ και μόνο μέσα σε σχέσεις μπορούν πραγματικά να επουλωθούν.
Όταν απομονωνόμαστε, ο ψυχισμός μας κινδυνεύει να γίνει μια επιμελημένη εικόνα αυτοβελτίωσης, μια ψευδαίσθηση ολοκλήρωσης, μια στρατηγική επιβίωσης μεταμφιεσμένη σε αυτάρκεια.
«Δες πόση αυτογνωσία έχω.
Δες πώς απομακρύνθηκα από όσους με πυροδοτούν.
Δες πόσο καλά τα καταφέρνω μόνος/η μου.»
Η ουσιαστική αλλαγή δεν έρχεται από το να απομονωθούμε και να μη χρειαζόμαστε κανέναν, αλλά από το να συνδεθούμε με εκείνους με τους οποίους νιώθουμε ασφαλείς να είμαστε ο αυθεντικός μας εαυτός.





Σχόλια